4 februari

4 februari Baracoa

Vandaag blijven we in Baracoa. Na het ontbijt, waarbij ik me beperk tot koolhydraatarme dingen als een gekookt ei en wat kaas, vertrekken we om 8.30 uur voor een wandeling en een boottochtje.
Bij de bus kan ik nog iemand heel erg blij maken met een van de meegebrachte pennen. Met een van de reisgenoten hadden we het over pennen gehad en zij wist dus dat ik een voorraadje bij me heb. Zij ziet een oudere man bezig met het een andere man, waarbij ze samen proberen een passende vulling te vinden voor de balpen van de oude man. Dat lijkt niet te lukken, zodat ik maar een van mijn pennen afsta. Slecht voor de omzet van de verkoper, maar de oude man lijkt er blij mee te zijn.

Het boottochtje blijkt de oversteek per roeiboot naar een eiland te zijn. Op dat eiland zijn drie boerderijen van een chinese familie en wordt van alles verbouwd, veel fruit, kokosnoten. Daarnaast wordt er vee gehouden dat overigens vrij mag rondlopen. Zo komen we overal varkens tegen, echte scharrelvarkens dus. We krijgen een demonstratie palmboom klimmen en krijgen daarna het kokoswater te drinken. Alles van de bomen wordt gebruikt, hetzij voor het bouwen van huizen, de productie van actiieve houtskool, dat onder andere gebruikt wordt voor de zuivering van Rum, als veevoer, voor het maken van kokosmatten.
Na een stop in een van de boerderijen, niet meer dan een huis op palen, waar meubels niet te zien zijn, eindigen we de wandeling aan een strandje waar een paar mensen de moeite nemen om te gaan zwemmen. Ik heb wat last van mijn maag en waag me er niet aan.
Ook de middag doe ik het rustig aan. Hoewel het niets voor mij is niet de stad in te gaan, vind ik het nu belangrijker weer fit te worden. En de middagdut doet me goed, zodat ik `s avonds toch maar mee ga naar het Adventure Dinner: een barbecue bij een boerenfamilie die voor ons o.a. een varken aan het spit bereidt. Het avontuurlijke bestaat vooral uit het feit dat we op een open plek in het bos eten, waarbij de tafel is gedekt met bananenbladeren, een stuk bamboe het bord is en het negerecht genuttigd wordt vanuit de schaal van een cacaovrucht. Ik beperk me met het eten, drink vooral veel cola en dat gaat gelukkig goed. De cola die ze hier hebben is natuurlijk geen coca cola, hoewel ik vanavond op de televisie wel een reclame voor coca cola zag. Een dezer dagen zal de gids ons nog wat meer vertellen over het politieke systeem, want we begrijpen er niet echt veel van.
Na het eten gaan we met een paar mensen nog even het stadje in, maar helaas is het vanavond erg rustig, nergens live muziek te vinden. We drinken dus nog maar wat bij het zwembad.

Als ik nog even de reisverslagen on line wil zetten, aangezien dit voorlopig de laatste plaats is waar we WIFI hebben, hoor ik dat er geen verbinding is. Morgenochtend dus nog maar even proberen. Ik moet nog wennen aan het Cubaanse systeem dat je dingen moet doen zodra het kan, niet wanneer je het wil.